مرد همان به که به وقت نزاع عذر به درگاه نساء آورد (گلستان سعدی)

بر وزن گلستان سعدی:" منت خدای را عز و جل که ..." لذت زن را قند و عسل که ازدواجش موجب محنت است و به طلاق اندرش مزید رحمت.هر لنگه کفشی که بر سر ما میخورد مضر حیات است و چون مکرر موجب ممات.پس در هر لنگه کفش دو ضربت موجود و بر هر ضربت آخی واجب.

مرد همان به که به وقت نزاع
عذر به درگاه نساء آورد
ور نه زنش از اثر لنگه کفش
حال دلش خوب به جا آورد

ضربت لنگه کفش لا حسابش هم از راه رسیده و جیب شوهر بدبخت را به قیچی خیاطی در آورده و حقوق یک ماهه ی او را به بهانه جویی بخورد

شوهر و نوکر و کلفت همگی در کارند
تا تو پول بدست اوری و ماشین بخری
شوهرت با کت و شلوار پر از وصله بود
شرط انصاف نباشد که تو مانتو بخری